مهارت گفتگو را یاد بگیریم

 

 

گفت و گو قلب ارتباطات صمیمی انسانی است و یقینا پایه و اساسی است كه دیگر جوانب بر آن بنا نهاده می شود. به این معنی که اگر بخواهید در حوزه های ديگر زندگی خانواده مثل حوزه تربیت فرزند، حوزه مدیریت اقتصادی، حوزه حل تعارض و دیگر حوزه های مربوط به خانواده به فهم مشترکی با اعضای خانواده تان دست یابید و به نتیجه ای منطقی برسید. مهم ترین مهارت، مهارت گفت و گو یعنی انتقال ایده ها، افکار و احساسات و دریافت آن ها از شخص مقابل می باشد.

 

مهارت گفت و گو و در پی آن، توانایی جلب نظر و متقاعد سازی افراد دیگر هنگام مکالمه، منافع شما را تامین خواهد کرد. رابطه برقرار کردن با سایرین نوعی مهارت است و مثل همه فنون نیازمند کسب دانش در این زمینه است. برقراری رابطه مؤثر با همکاران، کارفرمایان، مشتریان، و حتی اشخاص خانواده تأثير قابل توجهی در موفقیت های زندگی دارد. چنانچه شما صاحب کسب و کاری هستید، لزوم یادگیری مهارت گفت و گو و جلب نظر مخاطبین، برای شما دو برابر است.

 

 

چند راه حل ساده در جهت مهارت گفتگو

 

قبل از صحبت کردن فکر کنید

یکی از ضرب المثل های مورد علاقه ی من این است:« اگر حرف نقره باشد سکوت طلاست». بارها دیده ام اشخاص بدون این که ذره ای فکر کنند هرچه را به ذهن شان میرسد ، می گویند و با صحبت های نامعقول شان احترام افراد دیگر را از دست می دهند.

 

بیشتر بشنویم و عکس‌العمل و پاسخ مناسبتر نشان دهیم

این که پیش از نقد کردن یا مخالفت کردن یا مطرح کردن دیدگاهی متفاوت، صحبت طرف مقابل را بشنویم و به روش های گوناگون این پیغام را به او بدهیم که حرف او و منظور او شنیده شده و درک شده است. اکثر ما فکر می کنیم« اعلام این که صحبت طرف مقابل را متوجه شده ایم» به مفهوم پذیرفتن این نکته است که:« صحبت او منطقی است و ما هم با وی موافقیم». دنیس ریورز این نکته را توضیح میدهد که در لایه ای عمیق تر، ما در گفت و گو با خودمان هم با چنين چالشی رو به رو هستیم.

 

من نسبت به شما احساس خوبی ندارم و حتی از شما متنفر هستم. ولی چون حس می کنم مقام و موقعیت من به شکلی نیست که درگیر این بحث ها شوم، حاضر نیستم حرف دلم را در این زمینه« بشنوم» و سعی می کنم چنين فکری را – بدون این که ریشه آنرا بررسی و تحلیل کنم – سرکوب کنم. پس اجازه بدهید چالش نخست را این چنین خلاصه کنیم که من و شما بتوانیم صحبت های افراد دیگر و صحبت های خودمان را کامل بشنویم. در خصوص آن فکر کنیم و بعد آن ها را تصحیح یا کامل کنیم.

 

 

در کلامتان ایجاد هیجان کنید.

حتماً تجربه صحبت کردن با یک آدم سرد و بی روح را داشته اید. آدمی که هیچ هیجان و افت و خیزی در گفتار و اندامش حین ایراد سخنرانی وجود ندارد. همان لحظه اگر به محیط اطرافتان هم نگاهی انداخته باشید، متوجه خواهید شد که دیگر حضار هم تمایلی به شنیدن ادامه ماجرا ندارند. گوینده یا سخنران باید در کلام خویش هیجان داشته باشد و حین ایراد سخنرانی مشتاق بنظر برسد.

 

استفاده از زبان بدن موقع سخنرانی تاثیرگذار است

علاوه بر این که باید به زبان بدن خویش توجه داشته باشید به زبان بدن طرف مقابل هم بخوبی توجه داشته باشید و بخوبی آنرا تحلیل نمائید.